Poranki są najgorsze dla ludzi dotkniętych depresją.

 (...) dowiedzieć się, że ktoś nie żyje, to nie to samo, co stanąć nad jego grobem.

 Nie sztukujcie życia letargiem.

 Ale dziś nic nie jest takie, jak planowałam. To chyba nigdy się nie udaje, prawda?

 Wiesz dlaczego daję radę? Bo liczę tylko na siebie.

 Czas to nie droga szybkiego ruchu pomiędzy kołyską a grobem,czas - to miejsce na zaparkowanie pod słońcem.

 Jeśli raz zaakceptuje się szaleństwo, można się już od niego nie uwolnić.

 Życie wygląda tak jak na nie patrzysz.

 Dramat zaczyna się wtedy, kiedy nie ma się już gdzie iść.

 Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.

 Nikt nie chce być samotny...