Wolność to niska cena za przeżycie.

 Pisanie dziennika jest chorobą.

 Młodość nie jest etapem życia, lecz stanem ducha.

 Korzenie wiedzy są gorzkie, za to owoc słodki.

 Życie jest za krótkie, żeby je planować.

 Do triumfu zła wystarczała bezczynność dobrych ludzi.

 

......Wraz z upływem czasu zaczynam zauważać że mam coraz mniejszą ochotę mówić. Patrząc na ludzi których mijam na ulicy, widzę w pociągu, autobusie, stwierdzam że owszem oni dużo mówią ale nie rozmawiają. A to diametralna różnica. To tak jakbyś powiedział "Ja Cię kocham ale chleb można kupić w pasmanterii" Im jestem starszy tym bardziej męczy mnie ludzkie paplanie. Już nie mówi się że spotkamy się jutro, pojutrze, za tydzień. Dziś w modzie jest durne stwierdzenie zapożyczone z "angielszczyzny" - jesteśmy in touch. Każdy z nas trwa w sobie samym. A między sobą wymieniamy komunikaty. Jak informator na stacji kolejowej. "pociąg do Warszawy odjedzie....."

 Wiara w ludzi, których kochamy, zawsze pomaga.

 Człowiek nie jest stworzony aby żył sam, ale żeby był usłużny drugim.

 Człowiek zawsze może wstąpić na lepszą drogę - póki żyje.

 Wydaje mi się, że życie polega na tym, żeby zawsze znaleźć czas nawet, gdy go kompletnie nie ma, żeby tak najzwyczajniej usiąść z kubkiem herbaty albo kawy i poczytać dobrą książkę, i powiedzieć: to była dobra książka! Popatrzeć na kogoś z zachwytem i nie bać się powiedzieć pewnych rzeczy. Żyje się tylko raz.