Postęp nie znosi przykazań.

 Trzeba wyzwolić się ze strachu bogów i śmierci.

 Zakochany mężczyzna przedstawia żałosny widok.

 Życie bywa kapryśne, nie zawsze zwycięża ten, kto ma rację.

 Niektórzy odnajdują miejsce na ziemi dopiero po swoim pogrzebie.

 Nie ma się czego wstydzić, matko. Przecież każdy z nas ma tyłek.

 Nie zając jest ważny, ale bieg. Tak naprawdę życie przypomina bieg, a nie meta. Ważne jest, jak sobie ten bieg urozmaicamy, co robimy, jak żyjemy, a nie jaki jest jego finał.

 Dramat zaczyna się wtedy, kiedy nie ma się już gdzie iść.

 Ze słowami jest jednak taki kłopot, że gdy się je już raz wypowie, nie sposób ich żadną siłą cofnąć.

 Jedynym sposobem by żyć, jest pozwolić żyć.

 To, co wiemy, można porównać do zapałki płonącej w mrokach wieczności.