Jak ma być w tak kraju dobrze, jak chcą od ...

 Życie jest jak rower. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Życie stało się lepsze, towarzysze,życie stało się weselsze.

 Nie wznieciliby powstania nawet gdyby chcieli.

 Między wnętrzem i zewnętrzem nie ma łączności. Szklane fasady odsyłają otoczeniu jego własny obraz. Są bardziej nieprzekraczalne niż jakikolwiek mur
z kamienia. Wszystko komunikuje,
ale spojrzenia nigdy się nie spotkają.

 I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.

 Nie wykorzystasz pełnego potencjału ruchu, jeśli nie masz o nim pojęcia.

 Niektórych rzeczy z przeszłości nie da się uratować...

 Gorzej głupca będzie poniżony, kto zbyt porywczo sądzi.

 Przyzwyczajenie się do rozpaczy jest gorsze niż sama rozpacz.

 Może nie jestem całkiem zdrowy, ale z pewnością jestem uleczony.