Powoli, nie śpiesz się! Uczyń oczekiwanie jeszcze bardziej bolesnym, a ...
Powoli, nie śpiesz się! Uczyń oczekiwanie jeszcze bardziej bolesnym, a zarazem rozkosznym.
I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Heroizm nie jest w samych bitwach, ale na wszystkich polach życia i nieustannie. Owszem bitwy dlatego tylko bywają,
iż heroizm nie bywa pierwej na polach życia praktykowany.
Ci, którzy żyją nadzieją, widzą dalej.Ci, co żyją miłością, widzą głębiej.Ci, co żyją wiarą, widzą wszystko w innym świetle.
(...) dzieciaki, które garną się do sportu, to prawdziwy skarb.
Gdzie ojca nie ma, tam, Pismo mówi: wuja słuchał będziesz.
W życiu można liczyć tylko na siebie.A i tego nie radzę.
Nie spodziewajcie się niczego po człowieku, który pracuje wyłącznie dla potrzeb własnego życia, a nie dla swego trwania w wieczności.
Jak pięknie to było przedstawić się najpierw i tak dopiero dać się poznać.
Miał wrażenie, że przez dziurkę od klucza zagląda do piekła.
Jeśli Ty jeden będziesz o mnie pamiętał, inni mogą sobie zapomnieć.