Ponieważ w jego sercu panuje ciemność, ciemność i ogień.

 Ludzkie oczy z miast gwarnych i lepianek polnychPłyną ku rzęsom jasnej gwiazdy uroczyście;Wiatr, skrzydła rozpostarłszy, po stawach okolnychŚlizga się, z boku na bok chyląc powłóczyście.

 Stacja była oświetlona nowocześnie, z tych rur szklanych co bolą oczy.

 Każdy idzie swoją drogą, każdy ma tu swoje ego, każdy marzy o czym marzy i nikomu nic do tego.

 Myślałem, że uczę się, jak żyć, a uczyłem się jak umierać.

 Współczucie to nietrwała emocja.

 Smak śmierci jest na moim języku. Czuję coś, co nie jest z tego świata.

 Co należy zrobić po upadku? To, co robią dzieci: podnieść się.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby zachować równowagę, musisz jechać naprzód.

 Najłatwiej przewidzieć to, że ludzie są nieprzewidywalni.

 Nie było na świecie człowieka, którego życie nie mogłoby być dla innych przestrogą lub wzorem. Tylko od nas samych zależy, do jakiej kategorii będzie należało nasze życie.