Ja nie istnieję, przypomniał sobie.

 Życie jest jak teatr, tylko nie wybiera się swoich ról. A role są różne: ktoś gra króla, ktoś żebraka, ktoś mędrca, ktoś błazna.

 Śmierci boją się najwięcej ci, których życie posiada najmniejszą wartość.

 Zmartwienie, to nie trzeba mu drzwi otwierać, ono samo przez okno wejdzie.

 Czy można żałować wspomnień, o których człowiek nawet nie pamięta, że je miał?

 Każdy człowiek umiera, nie każdy naprawdę żyje.

 Moje życie zaczęło się tego dnia, gdy cię poznałam.

 Jak się przewrócę to się podniosę, a jak się nie podniosę to sobie poleżę. I ch*j Ci do tego.

 Ile kto ma cierpliwości, tyle ma mądrości.

 Kto chce człowiekowi zgotować piekło na ziemi, wystarczy, że pozwoli mu na wszystko.

 Tak, mieszkanie numer pięćdziesiąt rozrabiało, i nic na to nie można było poradzić.