Ja nie istnieję, przypomniał sobie.

 Człowiek nigdy nie ocala się sam. Jesteśmy złączeni ze sobą jak bracia syjamscy, skronie nasze przylegają do siebie, nasz los przypieczętowany jest krążącą w nas tą samą krwią, i jeśli ta krew wycieka z żył jednych, cala wspólnota obumiera, gdyż nie może być okaleczona.

 Życie to więzienie,w którym tkwimy bez szansy na amnestię.

 Lękliwy stokroć umiera przed śmiercią, mężny kosztuje jej tylko raz jeden.

 Stara pomyślała: wojna jest cicha. Pokój to hałas.

 Gdybym rzucał się z okna
za każdym razem, kiedy
coś mi nie wyszło –
spędziłbym życie w locie.

 Życie nie polega na uczeniu się, lecz na zapominaniu.

 To, co w niej było zapowiedzią stało się kamieniem, a kochać można tylko zapowiedź.

 Brak zrozumienia i brak troski to dwie różne rzeczy.

 Kłamstwo jest wręcz odruchową reakcją ludzi.

 Tragedią starości nie jest to, że człowiek się starzeje, lecz to, że pozostaje młodym.