Nie chciałam nic słyszeć, nic widzieć. Chciałam przestać. Po prostu ...

 Ludzie nie zmieniają się w ten sposób: nie zmieniają się sami, człowiek zmienia się, kiedy jest zmuszony przeżyć coś i wtedy dopiero stwierdza, że nastąpiła zmiana.

 Dlatego ja, choć pałac mam, własnego lokaja udaję.

 Kłamstwo nigdy nie jest niewinne.

 Życie ciągle odwraca naszą uwagę:nawet nie mamy czasu zorientować się od czego.

 Nie szukaj kłopotów, jeśli nie będziesz w stanie dać im rady.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Wbrew potocznemu mniemaniu cierpienia przywiązują nas, przygważdżają do życia: są to nasze cierpienia, pochlebia nam możność ich wytrzymywania, zaświadczają one o naszym statusie bytów, nie zaś widm. A tak gwałtowna jest duma z cierpienia, że przewyższa ją tylko duma z cierpień już doznanych.

 Żyje się, jakby czas był nieograniczony, jakby nam obiecano wieczność.
Nie wolno popełniać tego błędu.
Nie wolno odkładać życia na później.

 Każdy coś ukrywa.

 W życiu potrzeba trzech składników: słońca, punktu widokowego i zakwasów.