Nie było na świecie człowieka, którego życie nie mogłoby być ...

 Może to tylko znak, że w istocie rzeczy nie są takie, jakimi się wydają?

 Na razie szaleństwo to jedyna rzecz, dzięki której jeszcze nie zwariowałem.

 Miał sumienie jak kalkulator, im bardziej mnie stłukł, tym droższy prezent dostawałam.

 Uważaj, czego pragniesz... Możesz to otrzymać!

 Czasami odchodzimy tylko po to,
żeby sprawdzić, czy ktoś za nami pójdzie...
Najgorsze jest rozczarowanie, kiedy
odwracasz się, a za Tobą nikogo nie ma.

 Nic nie trwa wiecznie, wszystko kiedyś się kończy. Kończą się filmy, książki i rozmowy. Kończą się uśmiechy i łzy. Ludzie się kończą. Bicie serca się kończy. Związki, miłości, smutki i samotności. Alkohol w butelce i paczka papierosów. I choć jesteśmy tego świadomi, zachowujemy się tak, jakbyśmy byli nieśmiertelni, jak gdyby to przemijanie wcale nas nie dotyczyło. Lubimy myśleć, że to co mamy, mamy na stałe, że nikt nam tego nie odbierze. Aż nagle, pewnego ponurego, deszczowego dnia zostajemy po prostu z niczym. I na tym kończy się nasze przemijanie. Na świadomości.

 Jak niewiele ludzie wiedzą o potędze subtelnego pochlebstwa!

 Dwukrotnie: o raz za dużo.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Gdybyśmy nie mieli duszy, stworzyłaby ją muzyka.