Zawsze jeszcze drugi człowiek może stać się dla nas źródłem niewymownego udręczenia.
Jesteś odpowiedzialny za to, co spieprzyłeś.
Wszystko jest trudne zanim stanie się proste.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Bywa, że lepiej nic nie mówić.
Chory jest jak miasto otwarte po kapitulacji. Nowe życie wejdzie w niego różnymi drogami, wchłaniać je będzie całym ciałem, wszystkimi porami skóry.
Chorego, który uważa się za zdrowego, nie można wyleczyć.
Mnie nie podejrzewa nikt. Gdyż nikt nie wie, kim jestem.
Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio
nie przywiązywać. Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.
Sądzę, że prawdziwe życie pisarza zawiera się w jego dziełach.
