
Kto portretuje, samego siebie portretuje.
Kto portretuje, samego siebie portretuje.
Masz rozum? – Mam. – Czemuż więc z niego nie korzystasz?
W ciemności drobnostką było kochać się z nią, ale nie ją kochać.
Życie jest próbą spektaklu, który nigdy się nie odbędzie.
Czy można na siłę tworzyć genialne rzeczy? Tak, trzeba tylko mieć tę siłę.
Nigdy nie wiesz co będzie jutro, więc spraw, aby każda chwila była najpiękniejsza.
To nic, że w środku wszystko poszarpane
i skręca się, i wyje, ale na zewnątrz żadnych łez, żadnych emocji, zabawa, zabawa.
Królowie i trupy zawsze wymagają obsługi, jak mówi stare porzekadło.
Ja mówię, że dom jest tam, gdzie jest krzesło i szklanka.
Nigdy nie jest za późno, aby wkroczyć na uczciwą drogę: kto żałuje swych grzechów, ten już prawie niewinny.
Oglądaliśmy upadek, biorąc go za zwycięstwo.