Ech, kurwa to, nie życie...

 Myślałem, że uczę się, jak żyć, a uczyłem się jak umierać.

 Warunkiem odrodzenia jest odpoczynek.

 Dobro rodzi się wtedy, gdy człowiek zapomina o sobie.

 Co Cię nie zabije, pewnie spróbuje ponownie. Bądź gotowy.

 Nic nie trwa wiecznie, wszystko kiedyś się kończy. Kończą się filmy, książki i rozmowy. Kończą się uśmiechy i łzy. Ludzie się kończą. Bicie serca się kończy. Związki, miłości, smutki i samotności. Alkohol w butelce i paczka papierosów. I choć jesteśmy tego świadomi, zachowujemy się tak, jakbyśmy byli nieśmiertelni, jak gdyby to przemijanie wcale nas nie dotyczyło. Lubimy myśleć, że to co mamy, mamy na stałe, że nikt nam tego nie odbierze. Aż nagle, pewnego ponurego, deszczowego dnia zostajemy po prostu z niczym. I na tym kończy się nasze przemijanie. Na świadomości.

 Czasem małżeństwo nie jest świętym sakramentem.

 Obyście tylko potrafili położyć kwiatypomiędzy smutnymi liśćmi życia!

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Myślę, że seksualność jest atrakcyjna tylko wtedy, gdy jest naturalna i spontaniczna.

 Czasem trzeba dokonać małej zdrady, by się uchronić przed dużą.