Oglądaliśmy upadek, biorąc go za zwycięstwo.

 Boże, daj mi samotność, bo nienawidzę ludzi.

 Życiem człowieka roztropnego kierują prawdopodobieństwa.

 Życie jest próbą spektaklu, który nigdy się nie odbędzie.

 Żeby przez krótką chwilę nie było śmierci i czas nie rozwijał się jak nitka z kłębku rzuconego w przepaść.

 Wszystkie wspomnienia z czasem się rozpływają, a te dobre są najmniej trwałe.

 Kochamy Indie, bo w Indiach znaleźliśmy nie odpowiedź, ale okazję.

 Istnieją liczne sposoby obrony przed pokusami, ale najpewniejszym jest tchórzostwo.

 O ty głupie serce! Jakie nieprzebrane pokłady nadziei w sobie nosisz.

 Życie to brutalna, zapierająca dech w piersiach zabawa – jak skakanie ze spadochronem
albo niebezpieczna górska wspinaczka.

 Rozrywek nigdy za wiele, a spokojne życie odbiera mi inwencję i dobry humor.