Kłamstwo jest jedyną ucieczką słabych.

 Życie, które łatwo jest zepsuć, a naprawić tak trudno.

 Nic tak nie uszlachetnia jak sentyment rodzinnej jedności.

 Powtarzali, że płacz to nic złego, ale ja po prostu nie potrafiłam się rozpłakać.

 To taka gra - odezwała się Isa. - Gra, która toczy się w mojej głowie.

 Wytłumaczyć zawsze trudno jak się pić nie umie.

 Każda zmiana potrzebuje trochę samotności.

 Ale przecież tylko przegrani muszą być wyrozumiali...

 W każdym stuleciu jest pięć lat dostatku, po czym wszystko się wali...

 Bo już to tak jest, gdzie nie szanują człowieka, tam zaraz wszystko stacza się do wojny.