Próbowano nas zniszczyć, wdeptać w przeszłość. My jednak wciąż żyjemy.

 Umiera się nie na jakąś określoną chorobę, lecz na całe życie.

 Nigdy się czegoś do końca nie nauczysz, dopóki nie stanie się to rzeczywistością.

 Dobrze jest umierać, gdy się ma świadomość, że zrobiło się w życiu coś naprawdę dobrego, że pozostanie się w pamięci choćby kilku ludzi i będzie się przykładem dla potomnych.

 Bieda temu, kto zadowolony jest z siebie: taki człowiek nigdy nie nabędzie rozumu.

 Póki słońce będzie błyszczeć na niebie,
życie nigdy całkiem nie poszarzeje.

 Nie ma nic lepszego niż strach, by zniszczyć nikczemnego wroga.

 Każdy bohater staje się w końcu nudziarzem.

 Czasami trzeba zapominać o tym, co było.

 Starość jest smutna nie dlatego, że się skończyły przyjemności, lecz nadzieje.

 Być może istnieją czasy piękniejsze, ale te są nasze.