Próbowano nas zniszczyć, wdeptać w przeszłość. My jednak wciąż żyjemy.

 Życie jest jak grająca melodyjka, którą każdego dnia na nowo odkrywamy. Jest jak niekończąca się symfonia, która na każdym kroku zaskakuje nas nowymi dźwiękami. Nie zawsze jest łatwo, ale każda trudność to kolejny dźwięk, który sprawia, że nasza symfonia jest unikalna i niepowtarzalna.

 Nie jesteśmy tymi, którzy- towarzyszą nam droga przez życie, lecz tymi, którzy uwierzyli w naszą własną wartość. Powinniśmy więc zawsze szukać najlepszych w sobie, a nie tych, którzy nas otaczają.

 O wiele łatwiej jest żyć na uboczu, bez przyciągania niczyjej uwagi.

 Czas we śnie jest tajemnicą, bywa bardzo względny.

 Bezsenność to jedyna forma bohaterstwa
dająca się pogodzić z łóżkiem.

 Nie możemy czuć się odpowiedzialni za to, czego nie jesteśmy w stanie zrobić.

 Naprawdę żaden z nas nie ma nic do stracenia. Dzięki temu łatwiej przegrać.

 Pozbierać jest się dziesięć razy trudniej, niż rozsypać.

 Trochę niepotrzebnej nauki w świecie należącym do serca.

 Oboje zawsze wyczuwamy fałsz, zdradę drugiego, jak byśmy byli jednością.