Bo czas żadnych ran nie leczy. Czas może tylko uczy ...
Bo czas żadnych ran nie leczy. Czas może tylko uczy nas rozsądniej obchodzić się z bólem, jakoś bandażować te rany. Żyć z nimi i tyle.
Jedyną moją własnością jestem ja sam. A i to nie do końca.
Siłą jest to kiedy wstajesz mówisz dam rade i pokonujesz wszystkich wątpiących
I nigdy nikomu ani niczemu nie oddawaj całej siebie. Zostaw choć kawałek na własność, żebyś miała do czego doszywać, jak Ci resztę wyszarpią. Ta rada dotyczy głównie serca.
Doświadczenie nauczyło mnie przynajmniej tego, że jeśli ktoś zmierza pewnie w wymarzonym przez siebie kierunku i stara się żyć zgodnie z tym, co sobie wyobraził, spotka go niepowszedni sukces.
Życie nieczynne jest to śmierć przed zgonem.
Jakie dalekie wydaje się niebo, gdy leży się na trawie...
Niektórzy po prostu są na chwilę. Może i najważniejszą w życiu. Może tą jedyną, do której będzie wracać się przez lata, nawet gdy pozostawione spojrzenie doszczętnie wyblaknie. Ci, którym zawdzięcza się choć jeden wers, są pomimo. Trzeba tylko iść dalej. Po inne spojrzenia. Po inne chwile. Po nowy początek. By nie zatracić w sobie chęci do czegoś, dzięki czemu jesteśmy tacy, jacy jesteśmy.
Ach, być książką, czytaną z taką namiętnością.
(...) jego filmy to abecadło postrzegania.
Życie nie jest mniej bezsensowne niż sny - jest tylko bardziej natarczywe.