Tęsknota za człowiekiem to najgorsza kara jaką można dostać od ...
Tęsknota za człowiekiem
to najgorsza kara jaką
można dostać od życia.
To życie warto przeżyć dla trzech, może czterech rzeczy, reszta może posłużyć jako nawóz na pole.
Czas to bogactwo, którego nie można zaoszczędzić: trzeba je wydawać.
Jeśli już występuje przestępczość, lepiej niech będzie to przestępczość zorganizowana.
Niektórzy z występujących w tej opowieści zginęli. Reszta przeżyła.
To nie moja wina, że jestem synem swojego ojca.
Wiesz, mówiłem prawdę, nieraz była bolesna. Przez tą moją szczerość wiele osób mnie skreśla. Mam to gdzieś, ja wolę być uczciwy, i nigdy nie pozwolę być podatnym na wpływy.
Najważniejsza rzecz w życiu to nie przestać zadawać sobie pytań. Ciekawość ma swoje własne powody dla istnienia.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Za pychę się płaci.
W życiu jest tak, że czasami musisz się zderzyć ze ścianą. Musisz nabić sobie potwornego guza. I wtedy ktoś, prawdopodobnie, jebnie cię jeszcze prosto w brzuch. Wówczas sobie przypomnisz, jak fantastycznie jest mieć płuca. Jak cudowny jest każdy bezproblemowy oddech. Jak cudowny jest krzyk.
A później? Później musisz wstać, oprzytomnieć i rozwalić tę ścianę, albo ją obejść.
Wstań, więc. Ja próbuję.