
Trzeba żyć, zanim zacznie się pisać.
Trzeba żyć, zanim zacznie się pisać.
W życiu poznajesz ludzi. O niektórych nigdy więcej nie pomyślisz. U innych, zastanawiasz się co u nich słychać. U jeszcze innych - zastanawiasz się czy kiedykolwiek myślą o tobie. Są też tacy, o których nie chcesz nigdy więcej pomyśleć. Ale to robisz.
Pobłażliwość jest gruntem, na którym złodziejstwo się pleni.
Najbardziej szanuję w ludziach naturalność i autentyczność, lubię być zdolna do zobaczenia ich duszy, aspiruję do bycia szczerą osobą.
Nie wiem, czy można oduczyć ludzi nienawiści.
Czułam,że żyję w klatce stworzonej ze strachu i zwątpienia...
Gdzież podział się krzyż?Stał się nam bramą.
Ludziom przydarzają się różne rzeczy
i każdy musi się nauczyć je akceptować.
Nie należy buntować się za bardzo przeciwko naturalnemu porządkowi;
cena, którą przyjdzie za to zapłacić,
może być zbyt wysoka: życie
w poczuciu winy albo samotność.
O wiele łatwiej przywyknąć do bogactwa, niż będąc bogaczem, pogodzić się z biedą.
A talent to wiara w siebie, we własne siły.
Wszyscy mamy w sobie światło i mrok. Ale ani światło, ani mrok nie mogą cię wybrać. To ty podejmujesz wybór.