Kiedy ma się osiemdziesiąt lat, nowe rzeczy się nie zdarzają, ...

 Niektórz ludzie przychodzą do Ciebie tylko wtedy gdy oleją ich inni...

 Uświadomiona cnota oblicz równie dobrze jak występek.

 Człowiek na starość przypomina emerytowanego aktora, który siedzi na widowni i smętnie spogląda, jak jego ulubione role gra ktoś inny.

 Wszystkie wspomnienia z czasem się rozpływają, a te dobre są najmniej trwałe.

 Nie ma nieśmiertelności innej niż pamięć ludzka.

 Trzeba jeść aby żyć, nie zaś żyć, aby jeść.

 Czasu nie można cofnąć. Często,
gdy jest coś przez nas zniszczone nie
może być ponownie odbudowane...
pomimo chęci. To co uległo w gruzach
tak tam to pozostanie... zamknięte w
przeszłości i może kiedyś przez
nas zapomniane...

 Tylko szaleńcy i krańcowi idealiści bronią do ostatka spraw absolutnie przegranych.

 Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.

 Najtrudniej jest
wybaczyć samemu sobie.