Futro jest cmentarzem. Kobieta nie powinna nosić na sobie cmentarza.
Życie zaczyna się po czterdziestce.
I ja się zakochałam tak potwornie, że np. poprosiłam go do tańca - to była piosenka "Gdy tańczę z tobą to świat się uśmiecha'' i on mi odmówił. Ja natychmiast postanowiłam popełnić samobójstwo. I pamiętam, że postanowiłam truć się gazem (...) puściłam gaz i postanowiłam pożegnać się z życiem. I wtedy moja mama zawołała "Agnieszka" czy tam "Agusiu, zupa na stole". I ja wyjęczałam umierającym głosem syreny: "Ale jaka?". I usłyszałam z kuchni: "Pomidorowa". Postanowiłam przed śmiercią jeszcze zjeść jeden posiłek i jakoś mnie ta zupa na tyle wzmocniła, że do tej pory żyję.
Diagnoza ludzkości - tragizm nawracający.
Słowa się rozsypują, układają w nowe.
Możemy robić,
co nam się żywnie podoba!
Nie obchodziło mnie, czy wygram, czy przegram, chciałem tylko walczyć.
Metoda małych kroczków.
Tak to się robi. Tak zaczynają
się wielkie zmiany.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz jechać naprzód.
Przeszłość nigdy nie mija. Ona zawsze gdzieś tu jest; czai się za rogiem.
