„Wszystko zaczyna się w Twojej głowie. Dbaj o to, by ...

 Nie sięgaj po to, czego utrzymać nie zdołasz.

 Doniesionym do celu nie wolno twierdzić, że cel ten zdobyli.

 Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia,
całe lata bez dachu nad głową,
ale nie może znieść samotności.
To najgorsza udręka, najcięższa tortura.

 Drepczę po śladach z przeszłości. Kręcę się w kółko niczym szaleniec. Na oślep. Na drżących nogach, jak małe dziecko, próbujące za wszelką cenę złapać równowagę. Próbując za wszelką cenę uchwycić się czegoś stabilnego. Czegoś, co bezpiecznie przeprowadzi je przez życie albo chociaż pozwoli na pierwszy bezpieczny i pewny krok.

 Jutrzejsze próby interesowały ją bardziej niż wczorajsze triumfy.

 W dzień twarda emanująca siłą psychiczną, która ciśnie po wszystkich napotkanych ścierwach, a nocą bezbronna i cholernie wrażliwa dziewczyna, która dławi się łzami, bo nie może ogarnąć swojego życia.

 Dobrych rozmówców znajdziesz wyłącznie w Paryżu.

 Ludzie się nie zmieniają. Jeśli myślisz, że dana osoba zmieni się ze względu na ciebie, to jesteś głęboko w błędzie! Może założyć tylko maskę, w której chcesz go zobaczyć... I uwierz mi, prędzej czy później ją zdejmie.

 (...) lęk jest bardzo często związany z pożądaniem.

 Dopóki żyjemy, potrafimy znaleźć winnych każdej niedogodności naszego losu.