Objawem zdrowia jest ból.

 Ludzie zabijają czas, żeby czas ich nie zabił.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Noc ma swoje prawa i tylko ten, kto musi, pracuje, inni zaś, śpią.

 Lubię sobie posiedzieć. W ogóle lubię po prostu sobie być. W tym sensie, że nie od razu robić jakieś zamieszanie wokół siebie. Nie zacieszać. Nie otaczać się na siłę ludźmi po to, żeby mieć takie poczucie szumu, który sprawi, że będę czuła, że żyję. Potrafię czuć, że żyję, kiedy siedzę po cichu.

 Piękno jest tylko sumą świadomości naszych zboczeń.

 Ci, którzy śpią na ziemi, nigdy nie spadną z łóżka.

 Jeśli gdzieś Żyd się ukrywa i przychodzą niemieccy żandarmi, pytając, czy tu
Żyd jaki nie mieszka – któż z resztką sumienia mógłby powiedzieć, że w imię szlachetnej zasady nie-kłamania trzeba wydać człowieka katom na pewną śmierć?

 Życie jest podróżą, która jest o wiele ciekawsza, kiedy przestajesz podążać za mapą i zaczynasz tworzyć własną ścieżkę.

 Nie dość zapewnić komuś zbawienie; trzeba mu jeszcze dać środki do życia.

 Potwory mają imiona , ale jeśli o nich pomyślisz, usłyszą cię.