Syte psy nienawidzą głodnego wilka.

 Czuję, jak decydująca odwilż ogarnia moje żyły.

 „Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd".

 Ale jest chory, gnije od środka.

 Każdy kiedyś przegrywa, lecz
i z porażki można wiele wynieść.

 Historia płatała nieraz okrutne żarty tym, którzy starali się ją odkrywać.

 W drodze do uczynków, o których nawet
nie wiedzieli, że noszą je w sobie.

 Więcej ludzi żyje według zmysłów,niż podług rozumu.

 Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka.

 Umrzeć jutro warte było tyle samo,
co umrzeć każdego innego dnia.
Każdy bowiem dzień wydarzał się po to,
by go przeżyć lub by odejść z tego świata.

 Najlepsza gra to taka, z udziału której nie zdajesz sobie sprawy.