Korzenie wiedzy są gorzkie, za to owoc słodki.

 Nie zmuszaj ludzi do tego, aby chcieli spędzać z tobą czas. Nie zmuszaj ich do spacerów, wina, rozmów, budowania mostów, podawania ręki. To, co jest budowane "na siłę", nie przetrwa. Relacje takie nie będą miały sensu.

 Ludziom przydarzają się różne rzeczy
i każdy musi się nauczyć je akceptować.
Nie należy buntować się za bardzo przeciwko naturalnemu porządkowi;
cena, którą przyjdzie za to zapłacić,
może być zbyt wysoka: życie
w poczuciu winy albo samotność.

 Czas jest naszym losem, czas jest naszą nadzieją, czas jest naszym zwątpieniem.

 Grunt nie przywiązywać się do niczego. Do czego się przywiążesz, to chciałbyś zatrzymać. A zatrzymać w życiu nie można nic.

 Najbardziej na świecie kocham dobre jedzenie.

 A więc to znaczy, że nie żyje.
Co dziwne, kiedy wypowiadałem
te słowa, nie wydarzyło się nic.
Świat nie miał się wcale gorzej
niż zwykle. Pogrążony w tym samym,
odwiecznym śnie, niszczał sobie jak zawsze.

 Potykam się o słowa i jestem zaskoczony, że opuszczają usta we właściwym porządku.

 Jestem teraz trochę zmęczona. Zmęczona jak zmoknięta małpa.

 Potem zrobiła mi herbatę i awanturę, jedno i drugie podając do łóżka.

 Nie ma sensu mieszać łez z piwem.