Jedynym czarem przeszłości jest to, że minęła.

 Stworzenie jest pieśnią pochwalną: sylabizowaną przez naukę, śpiewaną przez sztukę i niesioną przez życie.

 Czytanie to jest odnajdywanie własnych bogactw i własnych możliwości przy pomocy cudzych słów.

 Każdy sam musi znaleźć drogę do własnej duszy.

 Myślę, że zaraz po śmierci przychodzi każdemu do głowy lekarstwo na chorobę, wskutek której umarł.

 Nie tyle powinniśmy doceniać to, co zdobyliśmy, lecz to, czego doznaliśmy. Nie tyle to, cokolwiek posiadamy, lecz to, co mamy już za sobą, to, co przeżyliśmy. To ludzie są czymś jedynym i właściwym dla tego samego bycia, które jest też czasem; nie jest rzeczą, niematerialnym przedmiotem, lecz właśnie życiem i doświadczeniem.

 U schyłku życia człowiek ma to, co czuł idąc przez nie.

 Jestem niezawodny jak wieczne potępienie.

 To podstawowa prawda o ludzkiej naturze,
że wszyscy kłamią. Jedyną zmienną jest to,
o czym. Mówienie ludziom, że umierają,
pozwala zobaczyć, co jest dla nich najważniejsze. Dowiadujecie się,
na czym im zależy. Za co gotowi
są umrzeć. Za co są gotowi kłamać.

 Jeśli ktoś traktuje Cię źle, pamiętaj, że jest coś nie tak z nim, a nie z Tobą. Normalni ludzie nie niszczą innych ludzi.

 Życie to nie tylko czekanie na to, co ma przyjść, lecz również pragnienie, by to do czego dążymy, stalo się rzeczywistością. Siła i odwaga to cnoty, które pozwalają nam o tym pamiętać.