Niektórzy z występujących w tej opowieści zginęli. Reszta przeżyła.

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei,
ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać.
Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.

 Z kim kto przestaje, takim się staje.

 Nie masz numerka w systemie - nie ma cię na świecie...

 Wichry są w mojej garści; ode mnie zależy pęd nawałnic.

 Jesteśmy pielgrzymami a nie osadnikami.

 Czy może być świat piękniejszy niż ten wigilijny?

 ...wszystko, co w życiu dobre, jest kruche i łatwo to stracić.

 I moim zdaniem wzrost dla samego wzrostu to logika komórki rakowej.

 Każdy łup na tej wyspie zgodnie z prawem należał do niego.

 Marzę o cofnięciu czasu.Chciałabym wrócić na pewne rozstaje dróg w swoim życiu, jeszcze raz przeczytać uważnie napisy na drogowskazach i pójść w innym kierunku.