Nie ma niczego, co mógłbym nazwać 'sensem życia'. Sens jest w chwili. Pewnie, że warto jest stworzyć sobie jakieś cele, jakieś marzenia. Ale one się zmieniają. Żyjemy tu i teraz, nie ma sensu zatruwać sobie życia przeszłością lub przyszłością.
Ustalone wzorce niemożliwe do adaptacji, nieelastyczne, tylko proponują lepszą klatkę. Prawda jest poza wszelkimi schematami.
Nie możesz rozstać się z własnymi wspomnieniami.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Gdy igrasz z ogniem, możesz się poparzyć.
Nie możemy czuć się odpowiedzialni za to, czego nie jesteśmy w stanie zrobić.
Ale zawsze miałam poczucie, że zawadzam.
Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.
Jeśli chcesz poznać teren, najpierw zapoznaj się z mapą.
Dobre serce można dzisiaj kupić z przeceny.
