Żyję według zasady: ''Daj z siebie wszystko albo wracaj do domu''. I tak ze wszystkim. Albo daję z siebie tyle ile mogę, albo nawet nie zaczynam. Zarówno w związkach jak i w sporcie, stosuje to dosłownie do wszystkiego. Tak już żyję, Taki jestem.
Z kim kto przestaje, takim się staje.
Najlepszym słowem jest to, którego nie wypowiedziano.
Pobożność nie jest celem w ale jedynie środkiem osiągnięcia najwyższej kultury przez najczystszy pokój ducha.
Gdybyż można opancerzyć się na upokorzenia!
Najgorszą chorobą nie jest trąd czy gruźlica, ale świadomość, że jest się nikomu niepotrzebnym, przez nikogo nie kochanym, przez wszystkich opuszczonym.
Gdzie przemoc uciska, tam bunt jest cnotą.
Najbardziej w życiu boję się tego, że moje serce będzie kiedyś biło nad urodzinowym tortem tragicznie pełnym świeczek i wtedy pomyślę, że mój czas minął, a ja nic nie przeżyłam. Przecież tylko dla przeżyć warto żyć. I dla tego, aby móc je komuś potem opowiedzieć.
Upadnij siedem razy, wstań osiem!
Wieczna przemiana,która się w nas dokonywa,to jest życie.
Nie jesteśmy istotami ludzkimi na duchowej podróży. Jesteśmy istotami duchowymi na ludzkiej podróży. Każdego dnia jest nową okazją, aby zmienić życie na lepsze. To nie jest kwestia posiadania czasu, ale kwestia priorytetów.
