Żyję według zasady: ''Daj z siebie wszystko albo wracaj do domu''. I tak ze wszystkim. Albo daję z siebie tyle ile mogę, albo nawet nie zaczynam. Zarówno w związkach jak i w sporcie, stosuje to dosłownie do wszystkiego. Tak już żyję, Taki jestem.
Przeznaczenie decyduje o tym kto pojawia się w Twoim życiu, ale Ty decydujesz kto w nim zostaje.
Gniew to najmniej przydatne ze wszystkich uczuć. Niszczy umysł i rani serce.
Przeszłość nigdy nie mija. Ona zawsze gdzieś tu jest; czai się za rogiem.
Żadne zło na świecie nie jest okrutne, gdyż nic nie jest czarno-białe.
Samowiedza jest fatalna. Niepewność czaruje. Mgła nadaje rzeczom urok.
I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
"Czuję, że konam, choć z ran krew nie broczy.
Czemu ciągle oddycham, chociaż świat się dla mnie skończył?
Nie da mi ukojenia promyk słońca tego dnia.
Nie da mi ukojenia światło księżyca tej nocy."
Zanim zdecydujesz się być z kimś, naucz się być sam. Umieć być samemu, znaczy stać się kimś emocjonalnie niezależnym.
Tylko walka prowadzi do zwycięstwa... Często musi być ona bolesna.
Niektóre elementy układanki, tworzącej świat, są wstrętne.
