Niedoskonałości sprawiają, że rzeczy są bardziej interesujące.

 Pod koniec dnia, pod koniec roku, spójrz wstecz i pomyśl sobie: było różnie. Bywało źle. Bywało może nie tak znowu najgorzej? Chyba dałam radę. Chyba dałem radę. Żyję. Nie zawiodłem przesadnie najbliższych. Nadal utrzymuję się na powierzchni. Pomogłam. Zadzwoniłem. To proste rzeczy, ale to z prostych rzeczy złożona jest codzienność. I gdy codzienność wywołuje w Twojej głowie spokój, to wtedy żadne „jutro” nie jest straszne. Właśnie takiego „wczoraj” Ci życzę.

 Żałoba jest podróżą. Człowiek nie otrząsa się z niej, tylko przez nią wędruje.

 Często ludzie szczerzy są odbierani przez otoczenie jako niemili. Wszystko przez powszechne zakłamanie i oczekiwania wielu ludzi, że będziesz mówić to co chcą usłyszeć. Ludzie szczerzy mają znacznie mniejsze grono znajomych jednak jest ono oparte na solidnych fundamentach.

 Wszystkie bitwy naszego życia czegoś
nas uczą, nawet te, które przegraliśmy.

 Czy można żałować wspomnień, o których człowiek nawet nie pamięta, że je miał?

 Sztuka jest zaiste nie chlebem, lecz winem życia.

 Życie to tęsknota za czymś, co trudno nazwać.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Najbardziej mnie śmieszy, kiedy jakiś facet myśli, że będę za nim biegać. Ja nawet nie pamietam kiedy ostatnio szłam pieszo.

 W tej ciszy dałoby się słyszeć nawet upadającą szpilkę.