Umrzeć jako filozof to hańba, której śmierć nie może zmazać.

 Człowiek rodzi się mięki i słaby a umiera twardy i mocny

 Najtrudniej w życiu patrzeć jest w oczy ukochanej osoby i widzieć pustkę. Zupełne nic. Obojętność, zero tęsknoty. Najtrudniej czuć, że się ją kocha całą sobą i wiedzieć, że bez niej nie można żyć ale ona bez ciebie jest szczęśliwa. Najtrudniej kochać bez wzajemności.

 Panie Boże dopomóż, żebym znalazł światło,gdy jestem w błędzie i żebym nie był nieznośny,gdy mam rację.

 Od słowa do słowa idzie człowiek całe życie.

 Dawniej śmierć była mi zawsze tylko kimś z szerszego towarzystwa. Teraz zasiada ze mną do jednego stołu: muszę się z nią zaprzyjaźnić.

 Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.

 Zawsze głęboko żałujemy tych rzeczy, których nigdy nie zrobiliśmy.

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio
nie przywiązywać. Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.

 Życie to podróż do nieznanego. Trzeba w końcu zrozumieć, że każdego dnia można się dowiedzieć czegoś nowego, czegoś, co okazać się może ważniejsze od wszystkiego, co dotąd wiedzieliśmy.

 Niełatwo jest żyć po śmierci. Czasem trzeba na to stracić całe życie.