Obudziłam się i pomyślałam,że jestem w niebie.

 Nie porównuj swojego życia z życiem
innych. Nie masz pojęcie, co przyniósł im los.

 Izoldo, przyjaciółko moja, i ty, Tristanie, otoście wypili śmierć własną.

 Nieszczęśliwi z cierpień drugich odnoszą pociechę.

 Bądź wdzięczny za wszystkich trudnych ludzi w Twoim życiu. Oni sprawili, że wiesz, kim nie powinieneś być.

 Moje płuca oczyszczały się z jej zapachu.

 Nasze podwòrko było całkiem spore.

 Człowiek zmuszony jest żyć w kłamstwie, ale może być do tego zmuszony jedynie dlatego, że zdolny jest tak żyć. Nie tylko więc system wyobcowuje człowieka, ale wyobcowany człowiek wspiera zarazem ten system jako swój mimowolny projekt. Jako upadły obraz swego własnego upadku. Jako dokument tego, że sam zawiódł.

 Nie ma co kurczowo trzymać się życia, które może przynieść tylko cierpienie.

 Kto ma siłę w rękach, ma świat u nóg.

 Kapelusz trzeba wkładać na głowę, żeby go można było zdjąć, kiedy zajdzie potrzeba.