(...) woda życia może lać się jednocześnie na dwa młyny: nadziei i żalu.

 Życie wyjawia nam swoje prawdy, nie bacząc na wiek.

 Tradycja znaczyła wiele, zwłaszcza gdy cała reszta cywilizacji opierała się na jej fundamentach.

 Przychodzą takie chwile, że nie wiem już, co z sobą zrobić. Kiedyś pomyślałam, wsiądę w pociąg i przyjadę do ciebie. Ale to przecież o wiele za późno, o lata za późno, o całe życie za późno.

 Czasami dobrzy ludzie pokryci są tatuażami, a czasem najgorsi jakich spotykasz, chodzą co niedzielę do kościoła.

 Nie żyjemy w świecie, w którym źli niszczą dobrych. To świat, w którym trudno odróżnić jednych od drugich.

 Najdłużej w pamięci pozostają chwile, których się nie planowało.

 Moja tęsknota jest tęsknotą planet.

 Improwizacja to zawsze oszustwo; a oszustwo wymaga największych przygotowań.

 Gdy robi się najciekawiej, akurat wtedy trzeba umrzeć.