Podoba mi się w agonii to, że jest zawsze prawdziwa.
Podoba mi się w agonii to, że jest zawsze prawdziwa.
(...) a jeśli kiedyś znika ktoś, kto nas zna, tracimy jakąś wersję samych siebie.
Jeżeli macie w sobie potwora, trzeba dać mu zaszaleć.
Ze wszystkich uczuć to właśnie nienawiść odurza najbardziej.
Jeszcze nikt nie rozbił się o niebo.
A to jest najważniejsze, tak mi się
przynajmniej wydaje - być w zgodzie
z samym sobą i wiedzieć, kim się jest.
Kto ma siłę w rękach, ma świat u nóg.
Czasami z tych niespodziewanych zdarzeń wynikają najlepsze rzeczy.
Było coś niepokojąco ironicznego w fakcie, że śmierć wcale nie okazała się rzeczą ostateczną.
Czasem dopiero na skrzyżowaniu człowiek zaczyna zastanawiać się - dokąd idzie.
Rzadko kiedy czasy są surowsze niż ludzie.