A w głowie - jak w spalonej bibliotece...

 Kto milczy, ten zdaje się zezwalać.

 Zawsze jeszcze drugi człowiek może stać się dla nas źródłem niewymownego udręczenia.

 Czasem przyznanie się do tchórzostwa wymaga największej odwagi!

 Bezsenność z powodu bogactwa wyczerpuje ciało, a troska o nie oddala sen.

 Nie chcę takiego nieba, które jest przyklejone do ekranu telewizora.

 Z ziarenek powstają góry, z minut lata, z kropel morza, a z tzw. drobiazgów - życie ludzkie.

 Większość ludzi sprzedaje swoją duszę i ze spokojem żyje z zapłaty.

 Nie da się patrzeć w przyszłość, kiedy człowiek bez przerwy ogląda się za siebie.

 Kto nie ryzykuje, ten nie zyskuje.

 Samotne, piękne miejsce, lecz nikt, jak sądzę, objąć się tu nie chce.