Czy już w czasie spadania umiera się ze strachu?

 Niebezpiecznie jest więzić smoka, żeby upiekł mięso.

 Życie to jest to, co zdarza się nam w trakcie, kiedy snujemy plany na przyszłość. Wciąż jesteśmy młodzi, pełni marzeń i aspiracji, nie zdając sobie sprawy, że już teraz tworzymy właśnie naszą historię.

 Nie ma innej drogi by odnaleźć siebie jak ta, żeby choć raz całkiem się od siebie uwolnić.

 "Fear is not real. The only place that fear can exist is in our thoughts of the future. It is a product of our imagination, causing us to fear things that do not at present and may not ever exist. That is near insanity. Do not misunderstand me, danger is very real, but fear is a choice. We are all telling ourselves a story and that day mine changed"

 Izoldo, przyjaciółko moja, i ty, Tristanie, otoście wypili śmierć własną.

 A kiedy się działa, trzeba komuś ufać.

 Nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.

 Czasem musisz wejść bardzo wysoko, żeby się przekonać, jak małym jesteś.

 W życiu potrzeba trzech składników: słońca, punktu widokowego i zakwasów.

 Kiedy but jest nowy, uwiera. Życie wcale nie jest inne, dopada nas znienacka i zmusza do pójścia w nieznane - gdy tego wcale nie chcemy, gdy tego nie potrzebujemy.