Czy może być świat piękniejszy niż ten wigilijny?

 Technicznie żyjemy w epoce atomowej,uczuciowo ciągle w epoce kamiennej.

 Trzeba długo bić głową w ścianę aby się rozstąpiła na rozkwitający ogród.

 Uczuć nie da się zmienić. Można je zaakceptować lub się z nimi pogodzić.

 Położenie geograficzne, jak to mówią, to przeznaczenie.

 Najbardziej kochamy tych ludzi
i te miejsca, przez które wylaliśmy najwięcej łez.

 Łzy znajdują się na dnie każdego komizmu.

 Za pychę się płaci.

 W każdym człowieku ukrywa się istota ludzka, która prędzej czy później wyjdzie na jaw.

 Jeśli ktoś zbyt długo żyje w miejscu doskonałym, zaczyna się nudzić.

 Człowiek zawsze stoi na rozstaju dróg. I jeżeli naprawdę jest człowiekiem, to w grę
wchodzi nie tylko jego własne,
ale także cudze życie.