Powinniśmy solidaryzować się z własnym losem!

 Bardziej żyjemy naszymi pragnieniami niż naszymi czynami.

 Zabawne. To, co dobre, rzadko przychodzi łatwo.

 Łatwiej prosić
o wybaczenie niż o pozwolenie.

 Alkoholicy wznoszą wokół siebie mury obronne, tak jak Holendrzy tamy.

 Kto oddał życie za innych, ten jest święty.

 Człowiek bierze do ręki rozdane karty, ogląda je, nie dostanie nowych. Może jedynie grać najlepiej, jak umie, tymi, które mu przypadły. I marzyć o tych, które mogły się trafić.

  Musimy się przyzwyczaić do tego, że przed najważniejszymi skrzyżowaniami naszego życia nie ma żadnych znaków ostrzegawczych.

 Jeżeli ktoś Cię mocno zranił, a Ty dałaś tej osobie drugą, trzecią, czwartą... szansę, urwał Wam się kontakt, a ta osoba po dość długim czasie przypomniała sobie o Tobie - daj spokój. Nie odpisuj, nie odbieraj, nic na tą osobę nie mów złego - przecież kiedyś była dla Ciebie najważniejsza, trochę szacunku (...) a w momencie przypadkowego spotkania, uśmiechnij się, pomachaj, bądź miła i nic więcej.

 Najgorszy jest lęk przed czymś, czego
nie można nazwać. Na lęk bez imienia
nie pomagają nawet strzykawki.

 "Bądź sobą. Ludzie nie muszą Cię lubić, a Ty nie musisz się tym przejmować".