Ach, być książką, czytaną z taką namiętnością.

 Nie ścigaj człowieka, który postanowił od Ciebie odejść. Nie proś, żeby został. Nie błagaj o litość. On pojawił się w Twoim życiu tylko po to, żeby obudzić w Tobie to, co było uśpione. Muzykę, z której nie zdawałaś sobie sprawy. Jego misja jest zakończona. Podziękuj mu i pozwól odejść. On miał tylko poruszyć strunę. Teraz Ty musisz nauczyć się na niej grać.

 Nie zdołasz kupić sobie wolności za pieniądze.
Nie wykreślisz przeszłości.

 Nawet Francuzi nie mówią o WSZYSTKIM.

 Można nauczyć się reguł gry, ale talent albo się ma, albo nie.

 Widzimy to, co chcemy widzieć. Wierzymy w to, w co chcemy uwierzyć.

 Co po honorze, kiedy pustki w worze.

 Próżne głupiemu mądre porady.

 Miał być jak wieczność, przeminął nim nadeszło lato.

 Wiem, że jesteś rozgoryczona, zraniona i tak dalej, ale nie sądzisz,
że może czas im odpuścić? Jak to szło? Żyj i daj żyć innym?

 Rycerz, póki żyje, nie poddaje się!