Od nadmiaru rozumu gorzej jest, niż by go wcale nie było.

 Dobroci nigdy się nie zapomina, bo zapisuje się w skrytości serca.

 Nigdy nie docenia się należycie ludzi, dopóki nie znikną.

 Jestem jak matka natura, nie znoszę pustki.

 Wolność, godność, honor – tego nic nie zastąpi.
Powstańcom chwała, Warszawa nie zapomni.

 Posmutniałam. Żal mi było tego pana. Co z tego, że był pijany? Był nieszczęśliwy. Bardzo.

 Cierpliwość jest cnotą trudno dostępną nawet dla mistrzów.

 Pewnego dnia pisanie powieści będzie równie zwyczajne, jak dawniej było ich pisanie.

 Cudownie jest mieć kogoś,
kto samym uśmiechem sprawia,
że życie staje się piękniejsze.

 Czas przemija,
wypowiedziane słowo, pozostaje...