Strach przed śmiercią jest warunkiem woli przeżycia.

 Ze śmiercią można żartować, ale nie z życiem. Niech żyje!

 Czas przeżywamy jako coś, co otrzymujemy i zarazem jako coś, co nam się odbiera.

 Tajemnice trzeba rozwiązywać, zobaczywszy, co jest w środku.

 Nie wolno tracić nadziei, to całkiem jakby ktoś wziął i umarł na dwadzieścia lat przed własną śmiercią.

 Każda walka ma swój koniec. Czasami Ty też musisz przestać walczyć. Nie z powodu dumy, lecz z szacunku do samego siebie. Przestań być dla kogoś. Zacznij być dla siebie. Doceń siebie za to kim jesteś.

 Żadna podróż po śmierci nie będzie taka ciekawa jak ta przez życie.

 Najpierw człowiek sam nie wie, czego chce, a potem za wszelką cenę chce tego, czego nie chce. W życiu najgorsze są nie rozwiązane sprawy i konflikty. Najgorszy jest brak decyzji.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują
deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei,
wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko
w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 - Pijemy coś dzisiaj?
- A co, masz urodziny?
- Nie, mam wódkę.

 Bo nie jest światło, by pod korcem stało,Ani sól ziemi do przypraw kuchennych;Bo piękno na to jest, by zachwycałoDo pracy; praca - by się zmartwychwstało.