Jak przekleństw wiązanki bywają poranki.

 Czasem wystarczy chwila, żeby zapomnieć o całym życiu. Czasem nie wystarczy życia, by zapomnieć o jednej chwili.

 Bywają pytania, które pozostają bez odpowiedzi i trzeba się z tym pogodzić.

 Nie mogę tak dalej. Nie chcę przeżyć życia tak, jakbym oglądała je z boku.

 Aby przeżyć, muszę pozostać ich zabawką.

 Biedne autko: taka potężna moc w rękach tak słabiutkiej osobowości.

 Nim zacznę biegać,
muszę nauczyć się chodzić.

 Dialog bowiem zawsze łączy, nawet jeżeli walka na słowa jest zażarta.

 Wolność oznacza prawo do twierdzenia, że dwa i dwa to cztery. Z niego wynika reszta.

 Życia wyłącznie dla siebie nie można nazwać życiem.

 Najbardziej wyprowadzają z równowagi głupota i zmarnowane starania.