Samotni są samotni bez granic.

 Nie wiń za nic nikogo w swoim życiu, dobrzy ludzie dają szczęście, źli - doświadczenia, najgorsi ludzie dają ci dobre lekcje, a najlepsi piękne wspomnienia.

 Czasem trudno utrzymać w ryzach strumień życia.

 Lalalalala! Jeśli nie będę słyszała, co on mówi, to ta rzecz się nie stanie.

 Z czasem samotność głęboko wnika w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.

 Możesz ciągle kogoś tłumaczyć,
ciągle usprawiedliwiać, wybaczać.
Możesz przymykać oko na to, że
cię rani. Ale z czasem przychodzi
taki moment - jeden szczegół, który
sprawia, że już nie potrafisz. Coś
pęka, pojawia się złość, poczucie
żalu i krzywdy. Tak, przecież nigdy
nie liczyłaś na wzajemność, na
wdzięczność... A mimo wszystko
czujesz się zdradzona.

 Ten dzień mógł być jak każdy inny, ale ja byłem już inny.

 Najważniejsze, czego potrzeba do życia, to odwaga. Odwaga, by zaakceptować to, czego nie można zmienić, odwaga, by zmienić to, co można, i mądrość, by odróżnić jedno od drugiego.

 Czynność - to kwiat myśli; radość i cierpienie stanowią natomiast jej owoc.

 Mam wrażenie, że życie jest tylko filmem.

 Za każdym razem, kiedy spotykamy kogoś nowego, otwiera on przed nami nowe drzwi.