
Człowiek musiał popsuć trochę swoją naturę, bo nie rodzi się ...
Człowiek musiał popsuć trochę swoją naturę, bo nie rodzi się wilkiem, a jest wilkiem.
Nieskończoność minęła niczym jeden długi szary dzień.
Życie to nieustanne przemijanie, zmienność, niepewność. W każdej chwili możemy stracić to, co mamy. Świadomość tej prawdy powinna nas skłaniać do doceniania każdego dnia, do korzystania z chwili obecnej.
Umarł przywalony resztkami feudalizmu.
Uciekanie nie jest odpowiedzią.
Długie, skomplikowane wędrówki serc..
Najpiękniejszą wiosną jest dobroć serca.
W małżeństwie jest zasadnicza, partnerka równość i razem aż do śmierci.
Każdy moment ludzkiego życia ma w sobie poezję, wytwarza ją. Poezja - to jest przejęcie się chwilą.
Dopóki człowiek nie odkryje czegoś, za co gotów jest umrzeć, nie nadaje się do życia.
Sierota zawsze i wszędzie wypatruje znaków.