Strzelanina w kostnicy zasada numer jeden: nie chowaj się za ...

 Śmierć zawsze uważałem za coś w rodzaju literackiego konceptu.

 Dobrze jest, jeśli życie i książki mają treść.

 Człowiek opętany ideą latania, staje się jej niewolnikiem.

 Kiedy pojawiają się pytania, na które nie ma odpowiedzi, oznacza to, że nastąpił kryzys.

 Kto czuje się wzgardzony, chętnie sam przybiera pogardliwy wyraz twarzy.

 Gdybym tak mogła po prostu zamknąć się w domu! Z książkami i telewizorem!

 Myślałem, że uczę się, jak żyć, a uczyłem się jak umierać.

 Czy można być tak długo smutnym na tak ciekawym świecie?

 O najlepszym towarzystwie mówi się, że rozmowa w nim poucza, a milczenie kształci.

 Wichry są w mojej garści; ode mnie zależy pęd nawałnic.