Wielkie okrucieństwo nie usprawiedliwia wszakże i nie unieważnia mniejszego.

 Tylko martwi nie mają nadziei.

 Słowa się rozsypują, układają w nowe.

 Kiedy but jest nowy, uwiera. Życie wcale nie jest inne, dopada nas znienacka i zmusza do pójścia w nieznane - gdy tego wcale nie chcemy, gdy tego nie potrzebujemy.

 Wybaczanie jest trudną sztuką.

 Ze słowami jest jednak taki kłopot, że gdy się je już raz wypowie, nie sposób ich żadną siłą cofnąć.

 Łzy roztopią zlodowaciałe serce, które zamroził głęboki żal.

 Chodzi mi o to, że pisarze... kształtują życie swych bohaterów.

 Gdy mówisz do lepszych od siebie, mów prosto i zwięźle, a będą uważali twoją mowę za wykwintną.

 Dobrzy to ci, którzy zadowalają się marzeniem o tym, co źli rzeczywiście robią.

 Niestety żyjemy tak, jakbyśmy pisali coś na brudno.
Pisarz może poprawić tekst, jeśli mu się nie udał,
albo go wyrzucić na śmietnik. W życiu to niemożliwe,
co się przeżyło, nie da się już naprawić ani oczyścić,
ani wyrzucić.