W muzealnej kawiarni mówi: - Muszę się odnaleźć. Jakbym zaczynała ...

 Życie pełne jest chwil mrożących krew w żyłach.

 Można oddychać, jeść, pić i czuć uderzenia własnego serca, a mimo to być martwym.

 Kiedy się gada, zawsze się mówi za dużo. A potem człowiek rozpamiętuje każde swoje słowo.

 Bo sprawiedliwość jest wtedy, gdy ktoś inny wreszcie cierpi.

 Życie jest komedią dla tych, którzy patrzą,a tragedią dla tych, którzy czują.

 To nie publiczność podąża za nami, tylko my podążamy nieświadomie za publicznością.

 Dużo ludzi nie wie, co z czasem robić. Czas nie ma z ludźmi tego kłopotu.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby zachować równowagę, musisz się poruszać.

 [...] posiadanie dziecka specjalnej troski jest prawdziwym wyróżnieniem.

 Jak ludzie za sobą tęsknią to się spotykają a nie tylko gadają, że bardzo, bardzo tęsknią.