W muzealnej kawiarni mówi: - Muszę się odnaleźć. Jakbym zaczynała ...

 To nasze blizny czynią
nas tym, kim jesteśmy.

 Historii nie należy poprawiać ani zacierać, historię należy poznawać.

 Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic sobie do powiedzenia, a czasem dlatego, że mają aż nazbyt wiele.

 Odrobina magii to niezastąpiony środek krzepiący dla osłabłego ducha.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Ciche pozwolenie w obliczu tyrani jest nie lepsze niż zgodzenie się wprost.

 Czasami najskuteczniejszą formą działania jest powstrzymanie się od działania.

 Moje niezadowolenie z samego siebie graniczy z religią.

 Życie jest niewiarygodną sztuką balansowania na strunie między bólem a radością, rozpaczą a nadzieją, niepewnością a pewnością. To wyjątkowa umiejętność, którą zdobywamy dzięki upadkom i podnoszeniu się po nich niemalże w nieskończoność.

 Nie pożądaj wszystkiego, co widzisz!Nie wierz wszystkiemu, co słyszysz!Nie mów wszystkiego, co wiesz!Nie rób wszystkiego, co potrafisz!