
W muzealnej kawiarni mówi: - Muszę się odnaleźć. Jakbym zaczynała ...
W muzealnej kawiarni mówi: - Muszę się odnaleźć. Jakbym zaczynała od zera.
Przypadek to tylko ogniwo w łańcuchu konieczności.
Ten samolot jest tak stary, że do wygódki wychodzi się na zewnątrz.
Aby przeżyć, muszę pozostać ich zabawką.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać
równowagę musisz się poruszać naprzód.
Dobry woal jest jak okulary lustrzanki, tyle że na całą twarz.
Zdrowych z założenia nie ma, tyle tylko, że nie każdego trzeba od razu zamykać.
Jeśli ktoś nie reaguje na twoje uczucia, odpuszczaj. Nie proś, nie pytaj, nie walcz. Tak często nie dostrzegamy tego, że powinniśmy iść dalej.
Życie tym różni się od bankowości, że zna długi, które spłaca się zadłużeniem u innych.
Prostota ma swoją gorzką stronę.
Ludzie wiele tracą, gdy przestają żyć dla przyszłości.