[...] siła bowiem jest nieledwie przypadłością wynikającą ze słabości innych.

 Dawno temu wiedziałem na pewno, co jest słuszne, a co nie.

 Życie jest zbyt ciężkie,żeby przykładać do niego wagę.

 Bóg dał nam życie, ale rządzi światem diabeł.

 Życia przeciekają przez siebie, przeszłość rości sobie prawa do teraźniejszości.

 Niespodzianki sprawiają, że życie jest możliwe.

 Żadna sztuka nie może równać się z życiem.

 Nigdy nie zapomnij o tych, którzy byli z tobą, kiedy było ci ciężko.

 Życie z dnia na dzień może wydawać się fajne i romantyczne, kiedy ma się dwadzieścia lat, ale w wieku dwudziestu pięciu staje się nudne, trzydziestu przygnębiające, a czterdziestu wręcz groteskowe.

 Najgorszy jest lęk przed czymś, czego
nie można nazwać. Na lęk bez imienia
nie pomagają nawet strzykawki.

 Najbardziej w życiu boję się tego, że moje serce będzie kiedyś biło nad urodzinowym tortem tragicznie pełnym świeczek i wtedy pomyślę, że mój czas minął, a ja nic nie przeżyłam. Przecież tylko dla przeżyć warto żyć. I dla tego, aby móc je komuś potem opowiedzieć.