Dopóki trwa życie, dopóty jest nadzieja!

 Życie jest zabawne, prawda? Kiedy już myślisz, że wszystko sobie poukładałeś, kiedy zaczynasz snuć plany i cieszyć się tym, że nareszcie wiesz, w którym kierunku zmierzasz, ścieżki stają się kręte, drogowskazy znikają, wiatr zaczyna wiać we wszystkie strony świata, północ staje się południem, wschód zachodem i kompletnie się gubisz. Tak łatwo jest się zgubić.

 Wszystkie bitwy naszego życia czegoś
nas uczą, nawet te, które przegraliśmy.

 Zawsze można coś zmienić.

Nawet jeśli wydaje się to niemożliwe.

 Cały kłopot polega na tym, że głupcy są pewni siebie, a mądrzy pełni wątpliwości.

 Wszyscy w jakiś sposób ponosimy karę za życie, które wybraliśmy.

 Są takie dni, kiedy nie wiadomo, co ze sobą robić.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Najtrudniej w życiu patrzeć jest w oczy ukochanej osoby i widzieć pustkę. Zupełne nic. Obojętność, zero tęsknoty. Najtrudniej czuć, że się ją kocha całą sobą i wiedzieć, że bez niej nie można żyć ale ona bez ciebie jest szczęśliwa. Najtrudniej kochać bez wzajemności.

 Zabójstwo jest zawsze zabójstwem, bez względu na motywy i okoliczności.

 Cokolwiek w sobie ma ten świat odmienny,Wszystko przemija jako jednodziennyKwiat, który pięknie się rozwinie rano, a w południe zaginie.