Nadzieja chlebem biednego.

 ... jesteśmy niewolnikami sztuki latania.

 Człowiek zawsze zastanawia się nad sensem swojego życia - co go czeka, dokąd zmierza, co go spotka. Ale prawdziwa mądrość polega na tym, żeby docenić drogę, a nie tylko cel. Cieszyć się drobnymi rzeczami, chwilą, obecnym dniem. Bo życie to nie jest jakaś wielka meta, to ciągły proces, którego nie powinniśmy traktować jak wyścigu.

 To jakby sunąć po powierzchni ogromnego klejnotu.

 Złoty pastorał - drewniany biskup! Drewniany pastorał - złoty biskup!

 Gra się takimi kartami, jakie się ma, nawet jeśli są kiepskie.

 Zbyt mnie straszyli i teraz nieczym już przestraszyć nie są w stanie.

 Cnota z okazją razem noc przespały,cnoty nie było, kiedy rano wstały.

 Ludzie rzadko zdają sobie
sprawę, że kiedy ich usta kłamią,
ich oczy cały czas mówią prawdę.

 Wbrew potocznemu mniemaniu cierpienia przywiązują nas, przygważdżają do życia: są to nasze cierpienia, pochlebia nam możność ich wytrzymywania, zaświadczają one o naszym statusie bytów, nie zaś widm. A tak gwałtowna jest duma z cierpienia, że przewyższa ją tylko duma z cierpień już doznanych.

 Czułam się naga emocjonalnie.