A to właśnie jest pociechą ludzi, którzy nie są bogaci… ...

 "Czuję, że konam, choć z ran krew nie broczy.
Czemu ciągle oddycham, chociaż świat się dla mnie skończył?
Nie da mi ukojenia promyk słońca tego dnia.
Nie da mi ukojenia światło księżyca tej nocy."

 Własność. Własność. Wszystko dla własności.

 "If I die young bury me in satin
Lay me down on a bed of roses
Sink me in the river at dawn
Send me away with the words of a love song "

 Chętnie drugich napominamy, ale sami upomnień niechętnie słuchamy.

 Dwadzieścia lat później będziesz bardziej rozczarowany rzeczami, których nie zrobiłeś, niż tymi, które zrobiłeś. Więc odrzuć cumy. Opłyń bezpieczny port. Złap w swoje żagle wiatry. Zbadaj. Śnij. Odkrywaj.

 Śpij i przez kilka godzin bądź wolny od wszystkich nieszczęść, jakie sam na siebie ściągnąłeś.

 Myślałem wówczas, że moja pieśń dopiero się zaczyna, a ona dobiegała już końca.

 Śmierć, pragnienie śmierci pojawia się zawsze znikąd.

 Brawo. Nieźle sobie można takim podjeść.

 Ani teraz, ani nigdy bo umarli nie powracają.